Ik ben een maker en I Love It

Begin dit jaar kwam ik er achter dat ik eigenlijk niet meer zo blij was in mijn business. Ik deed alles netjes. Bedacht campagnes, leidde mijn team, deed sales, maakte content etc.

Business as usual. Dacht ik. Maar ik voelde het niet. Dat zou vanzelf wel weer overgaan, dacht ik. Het ging niet over. Niet vanzelf…

Ondertussen wist ik van binnen heus wel dat ik het anders wilde. In maart las ik het boek the Miracle Morning en begon aan mijn nieuwe routine. Vroeg opstaan: mediteren, affirmeren, schrijven, bewegen de hele rambam. Het hielp, er kwam iets los. Dat schrijven op papier deed iets wat ik nog niet eerder had gevonden. Ook het bedenken van mijn eigen affirmaties en deze elke dag herhalen werkten gewoon echt.

Een aantal ingrijpende veranderingen in mijn team, teruglopende sales en dat knagende gevoel zorgden dat ik ineens heel veel beslissingen moest nemen om VanVeer op koers te houden.

Ik ontdekte dat ik in de afgelopen jaren had geleerd hoe je een bedrijf moet opzetten, hoe je systemen moet aanbrengen, hoe je jezelf min of meer vrijspeelt. Hoe je leiding geeft aan een team, hoe je content creeert, hoe je de boekhouding enigzins onder controle houd. hoe je kan opschalen. etc etc. Kortom hoe je moet ondernemen.

En met vallen en opstaan was me dat best goed gelukt.

VanVeer bestond officieel al bijna 10 jaar. Ik was gegroeid van alleen met een naaimachine en hoopje leer naar een studie in Spanje met een team van 8 mensen, 2500 custom tassen die over de hele wereld gaan. Best impressive…

Maar tijdens dat hele groeiproces was ik toch een beetje kwijt geraakt hoe het ooit begonnen was; een tas gebruiken als canvas. Spelen met kleuren, composities maken en alles zsm in elkaar naaien voor het eindresultaat. Ik zag mezelf nooit als tassenontwerper. Ik maakte toevallig tassen van leer die andere mensen ook heel leuk vonden. Zelfs zo leuk dat ze ze wilden kopen (zo gek?!)

Het leek me gewoon leuk om te leren. Leren tassen maken. Een nieuw materiaal, een nieuwe techniek. Maar het allerleukste vond ik het maken van combinaties. Spelen met kleuren en textuur en daar een draagbaar item van maken. Ik bleek er best goed in. (ok ok een understatement)

En dat gevoel, dat combineren, kleuren in me opnemen, spelen met leer, dat was heel ver weg. gezakt. Ik wist bijna niet meer waar het zat en dat dat was wat ik nodig had.

Schrijven, sessies met mijn coach (de beste!) en lezen zorgden ervoor dat ik ingreep. Ik wilde weer terug naar dat allereerste gevoel. Naar de flow die maken, creeren mij geeft. Mijn vangnet, iets wat ik al vanaf kleins aan deed. Tekenen, knutselen, maken. Voor mijn gevoel was ik altijd bezig en ik snap nu pas waarom.

Het geeft me zoveel plezier, zin, het is als een meditatie. Mijn hoofd denkt via mijn handen en ogen.

Ik moest terug naar die kern. Ik stelde 1 voorwaarde het moest leuk zijn. Ik moest er blij van worden. De symbolische Fun Bag werd geboren. Een tasje dat ik al heel lang wilde maken, waarvoor ik echt de tijd nam. Zonder oordeel, zonder haast ging ik het maken, een campagne verzinnen, en vooral heel veel plezier maken. En fun werd het!

sinds dat moment staat creeren op nummer 1. Ik mag weer dingen gaan maken en mijn bedrijf daar voor gebruiken. Ik mag me weer thuisvoelen in mijn business. Het is als mijn thuis. of dat nou wel of niet ‘normaal’ is. Ik doe het gewoon.

Daarom is het nu tijd voor een andere wens. Want alles wat die momenten van creeren mij brengen, wens ik ook voor jou. Die momenten die ik vrijmaak om iets te maken, die zijn goud. Die geven me inspiratie (soms ook frustratie trouwens), een gevoel van vervulling, rust in de chaos. Ik ben geen kunstenaar (misschien ook wel) maar ik ben wel een maker. I love it.

En weet je? Jij bent er ook een. Echt, serieus, geen grap. We zijn het alleen een beetje vergeten, verloren onderweg.

ook ik zit veel te veel tijd achter mijn telefoon. Ook ik verlies uren per dag aan Instagram, aan meningen van anderen. Aan het bedenken wat mijn eigen mening dan is. Aan het maken van content (getsie), aan vergelijken wat anderen doen (en hoe goed of slecht ik het dan doe vergeleken met die anderen…) tergend vermoeiend!

Daarom is het tijd voor een nieuw project waarbij zelf maken de hoofdrol heeft.

De rest zijn gewoon figuranten, opvulling.

Want ik wil minder consumeren en meer maken.

Ik wil me vervuld voelen en mijn emoties een weg gunnen.

ik wil minder piekeren, maar wel iets doen met mijn zorgen.

Ik wil me uiten, ook al ben ik mijn enige publiek.

en dit alles wens ik ook voor jou. jij waarschijnlijk ook voor jezelf.

Ik ga heel klein beginnen, want iets met beren en eng.

Een experiment om een week lang elke dag te creeren. Gewoon met wat er voor handen is. tijdschriften/schaar/lijm/papier misschien wel verf als we het echt spannend gaan maken.

We beginnen in de Kerstvakantie. Dus je hebt nog even om aan het idee te wennen… haha

Laat me weten of je hier ook zin van krijgt. Zou gezellig zijn, samen maken. Knus in de Kerstvakantie. En dan samen een partijtje trots zitten wezen. Doe je mee?